۱۳۹۲ فروردین ۴, یکشنبه

زندگانی نو

 این کتاب نثر و نظم به زبان ایتالیایی سروده شده است. دانته در این کتاب تحت تاثیر یک دوشیزه ایتالیایی به نام بئاتریس اشعار خود را سروده است دانته کتاب زندگانی نو را قبل از کمدی الهی سروده است.
. دانته در نه سالگی دلباخته دختری به نام «بئاتریس» شد که نسبت خویشاوندی هم با او داشت. آشنایی آن دو در یک محفل خانوادگی صورت گرفت. عشق دانته به بئاتریس سال ها ادامه یافت و دانته در ۱۹ سالگی، نخستین اشعار خود را در وصف عشق آسمانی خود سرود و محبوبش بئاتریس را بسان فرشتگان و به پاکی و صفای آنها می دانست. با وجود آنکه بئاتریس از علاقه و محبت دانته نسبت به خود آگاه بود، با شخص دیگری ازدواج کرد
. وی با این کار، آمال و آرزوهای دانته را بر باد داد و روح و قلبش را جریحه دار کرد. دانته حتی در لحظات پایان زندگی نیز این خاطره دردناک را بر زبان می آورد. اما ازدواج بئاتریس چندان دوام نیافت و او در سال 1290 در سن ۲۴ سالگی درگذشت. دانته که هنوز در آتش بی مهری و سست عهدی محبوب می سوخت و اشعاری شورانگیز در این زمینه می سرود، ناگهان با غم مرگ بئاتریس مواجه شد. او که شاعری تازه کار بود، با غم و اندوه تازه اش به دامان شعر و شاعری پناه برد و شاعری شوریده و توانا گشت و اشعار بسیاری درباره بئاتریس زیبا سرود.
کتاب زندگانی نو نوشته شده در سال ۱۲۹۵ است.کتاب بیانگر داستان یک عشق با وقار قرن وسطی و محدودیت های یک عشق با وقار است.برای بسیاری از منتقدین این زندگانی نو می تواند به عنوان یک زندگانی نو یا جدید باشد.
در این کتاب بئاتریس تجسمی از عشق دانته است.و دانته این کتاب را در سن بیست سالگی با اشتیاف به میل دانته سروده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...